wtorek, 3 maja 2016
Opakowania często zaopatrzone są w instrukcje przemieszczania w oryginalnym języku kraju pochodzenia oraz piktogramy przesyłkowe. W pewnym stopniu może to zabezpieczyć wysyłkę, jednak dla towarów wysyłanych do krajów używających innych języków, lub przez te kraje, instrukcja ta jest mało przydatna a zupełnie nieprzydatna dla ludzi przemieszczających opakowania będących analfabetami.
Znaki graficzne przesyłkowe dają najlepszą możliwość przekazania zaleceń nadawcy, a ich zastosowanie niewątpliwie zmniejszy straty i uszkodzenia spowodowane niewłaściwym przemieszczaniem.
PN-EN ISO
Znaki graficzne opracowane są na podstawie normy ISO 7000:1989.
Znaki zasadnicze
Są to znaki, które wynikają z warunków umowy handlowej. Znaki te umożliwiają identyfikację ładunku, a także miejsca jego przeznaczenia (np. znak transakcji, miejsce przeznaczenia, znak odbiorcy).
Znaki pomocnicze
Są to znaki, które mają za zadanie określić cechy handlowe opakowania i pochodzenia ładunku (np. numer opakowania, masę jednostki ładunku, kraj pochodzenia towaru itd.).
